Big Fiction, open brieven over Israël-Palestina en de letter R
Schrijven met Ouariachi #40
Hallo lezer,
Het is zondag en dit is een overzicht van wat me de afgelopen week is opgevallen in het nieuws over lezen en schrijven.
Ik kan je hulp bij het maken van deze nieuwsbrief goed gebruiken! Je kunt bijvoorbeeld een donatie doen of overschakelen op een ‘premium’ abonnement: dan krijg je voor €5,- per maand (of een voordelige €50,- per jaar) toegang tot het hele archief én de schrijfcursus “Een verhaal in 10 weken”.
Big Fiction
Ik stuitte op de term ‘Big Fiction’ en ik dacht: plaatst hier iemand fictie nu werkelijk in het huiveringwekkende rijtje Big Pharma, Big Oil en Big Tech?
Nu ja, eigenlijk wel. Dan Sinykin schreef het boek Big Fiction: How Conglomeration Changed the Publishing Industry and American Literature. Daarin neemt hij de geschiedenis onder de loep van de ‘conglomeratisering’ van Amerikaanse uitgeefhuizen.
Dat is niet alleen een zakelijk verhaal: Sinykin onderzoekt ook hoe individuele schrijvers in relatie staan tot de kapitalistische wereld waarin ze nu eenmaal moeten opereren met hun werk.
Jess Bergman interviewde Sinykin voor The Baffler en dat lezenswaardige stuk vind je hier.
De R
Als kind al verwonderde ik me over de verschillende uitspraken van de letter R. Van mijn Marokkaanse vader leerde ik een harde R, zoals je die ook in het Spaans aantreft, en dat paste wel bij het Amsterdams zoals ik het van mijn moeder leerde, al bleken er later ook plat pratende Amsterdammers te zijn die met een meer gutturale of Franse R spraken, een R die bijna als een G klinkt. En dan heb je nog de eveneens in de keel ronkende Rotterdamse R of de enigszins als zachte G klinkende Haagse R. En natuurlijk de Gooise R, die veel weg heeft van de Engelse R, in ieder geval aan het eind van lettergrepen.
Hoe dan ook. Er blijken onder linguïsten dus congressen gehouden te worden die geheel gewijd zijn aan de letter R, zo ontdekte ik dankzij dit artikel op Atlas Obscura. En dat is gewoonweg prachtig.
The sounds indicated by many letters are pretty much the same across most languages. Take a nasal, such as M, which is basically the same in every language that has it. R is extremely not. The two most obvious examples are the rolled R in Spanish, its quicker cousin in Scottish English (called an alveolar flap, basically a single roll of the tongue that Spanish speakers do), and the French R (called a uvular R, a guttural sound also made in other central and northern European languages, but only sometimes in Québécois French). Aside from Spanish and Scottish, these variants have no relation to each other and are not produced in remotely the same way. But they’re all Rs.
Genieten!
Answer bad speech with better speech
Salman Rushdie ontving onlangs de Peace Prize en The New Yorker publiceerde zijn dankwoord, onder de titel If Peace Were a Prize. Hij schrijft onder meer:
What do we do about free speech when it is so widely abused? We should still do, with renewed vigor, what we have always needed to do: to answer bad speech with better speech, to counter false narratives with better narratives, to answer hate with love, and to believe that the truth can still succeed even in an age of lies. We must defend it fiercely and define it as broadly as possible, so, yes, we should of course defend speech that offends us; otherwise we are not defending free expression at all. Let a thousand and one voices speak in a thousand and one different ways.
Israël-Palestina
Ook in de kunstwereld woeden hevige discussies over de oorlog tussen Israël en de Palestijnen.
Het kunstmagazine Artforum publiceerde een open brief waarin solidariteit met de Palestijnen werd geuit en werd opgeroepen tot een staakt-het-vuren. Moet je net de kunstwereld hebben. Rijke kunstverzamelaars probeerden ondertekenaars onder druk te zetten om zich terug te trekken. Hoofdredacteur van Artforum David Velasco moest het veld ruimen. Lange leve de vrije meningsuiting in de kunsten.
Literair tijdschrift n+1 biedt een reeks essays over Palestina. Op dezelfde plek: Joodse schrijvers die zich tegen de gedachte keren dat kritiek op Israël antisemitisch is.
Weer een andere groep schrijvers, redacteuren en academici hebben zich verzameld in de gelegenheidscoalitie "Writers Against the War on Gaza (WAWOG)". Ook zij spreken zich uit tegen de genocide op het Palestijnse volk.
En nóg een open brief, in protest tegen het cancelen van een optreden van schrijver Viet Thanh Nguyen, vanwege diens kritiek op Israël.
Helpen doet het natuurlijk allemaal geen moer, maar geen schrijver kan zijn pen stil houden onder zulke omstandigheden…
Dat was het voor deze week!
Ik kan je hulp bij het maken van deze nieuwsbrief goed gebruiken. Je kunt bijvoorbeeld een donatie doen of overschakelen op een ‘premium’ abonnement: dan krijg je voor €5,- per maand (of een voordelige €50,- per jaar) toegang tot het hele archief én de schrijfcursus “Een verhaal in 10 weken”.
Schrijf je zelf en wil je graag eens van gedachten wisselen over waar je mee bezig bent? Of heb je behoefte aan concreet, literair-technisch advies? Overweeg dan “Zoomen met Ouariachi”, een Zoom-consult waarbij je mij 45 minuten lang alles kunt vragen over je eigen schrijfpraktijk. Meer informatie vind je hier.
Tot volgende week!
Jamal