Hernán Díaz, Britney Spears, Charlie Watts en anderen...

Schrijven met Ouariachi #26

Jul 16, 2023

∙ Paid

Hallo allemaal,

In deze editie van ‘Schrijven met Ouariachi’: het lees- en schrijfnieuws dat me de afgelopen week opviel.

Met een dikke bonus aan het eind van deze nieuwsbrief, voor premium-abonnees… Zo’n abonnement heb je al voor €5,- per maand (of €50,- per jaar) en het geeft je toegang tot de bonusonderdelen van de nieuwsbrief, tot het hele archief én tot de schrijfcursus “Een verhaal in 10 weken”.

Zelf wegblijven van de pagina

Mooi interview in The Guardian met de Argentijnse Pulitzer Prize-winnaar Hernán Díaz. De kop is al een soort mission statement: ‘If ever I find myself on the page, I view it as an immense failure’.

Een verfrissend geluid in tijden van autobio-overdaad.

Dit is het hele citaat:

Drilling into the ideological strata of these fossilised tropes is what fascinates me. I have no interest in sharing my own lived experience and I’m not into the testimonial turn literature has taken; I find the premise of immediacy suspicious. Literature is mediated – by language – and I’m more interested in doubling down on that mediation. I find the impossibility of us truly touching one another through language not only heart-rending but aesthetically more interesting than the [notion of] immediate connection. If ever I find myself on the page, I view it as an immense failure. For me, writing and erasing myself are one and the same; a sentence succeeds because it conjures up something other than me.

Lees hier het hele interview.

Dode rockers, dode dichters

Christie’s veilt binnenkort boeken uit de collectie van de twee jaar geleden overleden Rolling Stones-drummer Charlie Watts. De man blijkt een enorme bibliofiel te zijn geweest. Enkele bijzonderheden: een eerste druk van The Great Gatsby met een opdracht van auteur F. Scott Fitzgerald, nee, niet aan Watts, maar aan scenarioschrijver Harold Goldman, als de “original ‘Gatsby’ of this story, with thanks for letting me reveal these secrets of his past.”

Opmerkelijk is ook een exemplaar van 18 Poems, de debuutbundel van Dylan Thomas, om precies te zijn: het eigen exemplaar van de dichter, met een opdracht aan zijn eerste serieuze vriendin, later doorgekrast, en vervangen door een opdracht aan een volgende vriendin.

Wel efficiënt.

Hier meer over de veiling.

Onder curatele

Britney Spears publiceert dit najaar haar memoires.

Ik maakte er op Twitter een grapje over, maar ik ben werkelijk benieuwd naar dit boek. Stilistisch vuurwerk verwacht ik niet, Spears heeft ghostwriter Sam Lansky in de arm genomen, maar ik verwacht wel een tragedie van Sofoklesiaanse proporties.

Want wat is het toch voor leven dat we popsterren aandoen? Waarom leidt de roem, zeker roem die op jonge leeftijd begint, toch altijd weer tot zulke ontspoorde levens? En hoe kan het gebeuren dat een volwassen vrouw jarenlang onder curatele van haar vader moet staan?

Crazy Dreams

Razia Iqbal van de BBC sprak met Salman Rushdie.

Hij vertelt over de ‘crazy dreams’ die hij heeft sinds de aanslag op zijn leven, afgelopen zomer; over religie als privézaak versus gepolitiseerde religie; en over dé test om de kwaliteit van een literair werk te boordelen: of je er afgunstig van wordt (zoals hij van de onlangs verschenen debuutroman van zijn vrouw, Rachel Eliza Griffiths).

Verder weer veel staaltjes van Rushdie’s onverwoestbare galgenhumor. Tweeëntwintig heerlijke minuten.

De opkomst van de rockmemoir

In The Guardian een beschouwing met de titel: ‘Shake, rattle and write: why the music memoir is booming’. Hier wordt scherp geanalyseerd waarom er vooral de afgelopen plusminus vijftien jaar zo’n enorme toename is aan (auto)biografieën van rocksterren en andere lui uit de muziekindustrie.

Auteur Alexis Petridis legt een link met de teloorgang van grote Britse muziektijdschriften als Melody Maker, Q Magazine en het alleen nog online opererende NME. Ook wijst hij op het verdwijnen van context rond muziek nu je weliswaar alles kunt krijgen via Spotify, maar niet de mooie hoezen en boekjes die ooit LP’s en CD’s vergezelden.

Opvallend punt: sommige van de populairste muziekmemoirs zijn geschreven door vrouwelijke artiesten: Viv Albertine, Patti Smith, Cosey Fanni Tutti, Miki Berenyi en voormalig Sonic Youth-bassiste Kim Gordon. Nogal een verandering ten opzichte van de hoogtijdagen van de grote muziektijdschriften, waarin vooral door mannen geschreven werd voor een publiek van voornamelijk mannen.

Een mooi staaltje niet door quota afgedwongen diversiteit, zou ik zeggen.

Bonus: De zelfbeelden van rocksterren

Met zoveel muziek in deze nieuwsbrief doe ik als bonus zelf ook een duit in het zakje.

Voor het december 2016-nummer van de Nederlandse Boekengids besprak ik drie destijds pas verschenen rock(auto)biografieën: Sander Donkers’ boek over Golden Earring-zanger Barry Hay, de memoir van Bruce Springsteen en het boek Cured: The Tale of Two Imaginary Boys van voormalig The Cure-drummer Laurence ‘Lol’ Tolhurst.

Premium-abonnees lezen het stuk onderaan deze nieuwsbrief!

Heb je een vraag? Een suggestie voor een volgende editie van de nieuwsbrief? Of wil je reageren op het bovenstaande? Gebruik dan het commentaarveld of laat me iets weten via, bijvoorbeeld, Twitter of Facebook.

Handel in zelfbeelden

Oorspronkelijk gepubliceerd in de Nederlandse Boekengids, 2016#6 (december-januari).

Wat verkopen ze eigenlijk, die rocksterren die hun levensverhaal voor ons op (laten) tekenen? Meestal vooral hun persoonlijkheid. Helaas, want het zijn niet persoonlijkheden die boeken lezenswaardig maken, maar personages.

Keep reading with a 7-day free trial

Subscribe to Schrijven met Ouariachi to keep reading this post and get 7 days of free access to the full post archives.